Basahin natin ang ikalawang talata ng Biblia: “At sinabi ng Dios, Magkaroon ng isang kalawakan sa gitna ng tubig, at mahiwalay ang tubig sa kapuwa tubig. At ginawa ng Dios ang kalawakan, at inihiwalay ang tubig na nasa ilalim ng kalawakan mula sa tubig na nasa itaas ng kalawakan: at nagkagayon” (Gen 1:6-7). Anong mga pagbabago ang mga nangyari matapos sabihin ng Diyos “Magkaroon ng isang kalawakan sa gitna ng tubig, at mahiwalay ang tubig sa kapuwa tubig”?
Sa mga Kasulatan sinasabi na: “At ginawa ng Dios ang kalawakan, at inihiwalay ang tubig na nasa ilalim ng kalawakan mula sa tubig na nasa itaas ng kalawakan.” Ano ang resulta matapos itong sabihin at gawin ng Diyos? Ang mga kasagutan ay nakahimlay sa huling bahagi ng talata: “at nagkagayon.”
Ang dalawang maikling mga pangungusap na ito ay nagtatala ng isang kahanga-hangang pangyayari, at naglalarawan ng kamangha-manghang kaganapan—ang napakalaking pamamahala kung saan ang Diyos ang namahala sa mga katubigan, at lumikha ng espasyo kung saan ang tao ay maaaring mamuhay...
Sa larawang ito, ang mga katubigan at ang kalawakan ay lumitaw sa harap ng Diyos sa isang iglap, at sila ay pinaghiwalay ng awtoridad ng salita ng Diyos, at pinaghiwalay sa itaas at ibaba sa paraang iniutos ng Diyos. Na ang ibig-sabihin, hindi lamang sakop ng kalawakan na nilikha ng Diyos ang mga katubigan sa ibaba, kundi pati na rin ang mga katubigan sa itaas.... Dito, walang magagawa ang tao kundi ang matulala, mamangha sa kagandahan habang pinagmamasdan ang kagandahan ng pangyayari kung saan inilipat ng Maylalang ang mga katubigan, at inutusan ang mga katubigan, at nilikha ang kalawakan, at sa kapangyarihan ng Kanyang awtoridad. Sa pamamagitan ng mga salita ng Diyos, ng kapangyarihan ng Diyos, at ng awtoridad ng Diyos, nagtamo ang Diyos ng isa pang dakilang gawa. Hindi ba ito ang kapangyarihan ng Awtoridad ng Maylalang? Gamitin natin ang mga kasulatan upang ipaliwanag ang mga gawa ng Diyos: Sinambit ng Diyos ang mga salita, at dahil sa mga salitang ito ng Diyos nagkaroon ng kalawakan sa gitna ng mga katubigan. At sa parehong panahon, ang napakalaking pagbabago ay nangyari sa kalawakan dahil sa mga salita ng Diyos, at hindi ito nabago sa isang ordinaryong pakiramdam, ngunit isang paghalili kung saan walang nangyari sa isang bagay. Ito ay nabuhay mula sa mga kaisipan ng Maylalang, at naging isang bagay mula sa wala dahil sa mga salita na sinambit ng Maylalang, at, higit pa roon, at mula rito, ito ay maaaring umiral at maitatag, para sa kapakanan ng Maylalang, at maaaring lumipat, magbago, at mabago kaayon sa mga kaisipan ng Maylalang. Inilalarawan ng talatang ito ang pangalawang kilos ng Maylalang sa paglikha ng buong mundo. Ito ay isa pang pagpapahayag ng awtoridad at kapangyarihan ng Maylalang, at isa pang pangunahing pamamahala ng Maylalang. Ang araw na ito ay ang ikalawang araw ng Maylalang na nagpahinga simula sa pagbuo ng mundo, at ito ay isa pang kahanga-hangang araw para sa Kanya: Siya ay naglakad sa gitna ng ilaw, Dinala Niya ang kalawakan, inayos at pinamahalaan ang mga katubigan, at ang Kanyang mga gawa, ang Kanyang awtoridad, at ang Kanyang kapangyarihan ay inilagay sa gawain sa bagong araw...
May kalawakan na ba sa gitna ng mga katubigan bago bigkasin ng Diyos ang Kanyang mga salita? Siyempre wala! At paano naman noong matapos sabihin ng Diyos na “Magkaroon ng isang kalawakan sa gitna ng tubig”? Lumitaw ang mga bagay na sinadya ng Diyos; nagkaroon ng kalawakan sa gitna ng mga katubigan, at naghiwalay ang mga katubigan dahil sinabi ng Diyos “at mahiwalay ang tubig sa kapuwa tubig.” Sa paraang ito, sa pagsunod sa mga salita ng Diyos, dalawang bagong bagay, dalawang kagagawang bagay ang lumitaw sa kalagitnaan ng lahat ng mga bagay bilang resulta ng awtoridad at kapangyarihan ng Diyos. At ano ang naramdaman ninyo sa paglitaw ng dalawang bagay na ito? Ramdam ba ninyo ang kadakilaan ng kapangyarihan ng Lumikha? Ramdam ba ninyo ang natatangi at pambihirang puwersa ng Maylalang? Ang kadakilaan ng naturang pwersa at kapangyarihan ay dahil sa awtoridad ng Diyos, at ang awtoridad na ito ay ang pagkatawan sa Diyos Mismo, at natatanging katangian ng Diyos Mismo.
Binigyan ba kayo ng talatang ito ng panibagong malalim na pakiramdam ng pagiging natatangi ng Diyos? Ngunit malayo ito sa kasapatan; ang awtoridad at kapangyarihan ng Maylalang ay lampas pa rito. Ang Kanyang pagiging natatangi ay hindi lang dahil mayroon Siyang diwa na hindi katulad ng anumang nilikha, ngunit dahil din ang Kanyang awtoridad at kapangyarihan ay pambihira, walang limitasyon, kataas-taasan, at namamayagpag sa lahat, at bukod dito, dahil ang Kanyang awtoridad at kung ano ang mayroon at kung ano Siya ay kayang lumikha ng buhay, at nakakagawa ng mga himala, at kayang likhain ang bawat at lahat ng kagila-gilalas at pambihirang minuto at segundo, at sa parehong oras, kaya Niyang pamahalaan ang buhay na Kanyang nililikha, at hawakan ang kapangyarihan sa loob ng bawat milagro at bawat minuto at segundo na kanyang nililikha.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento