Pagsuri sa Diwa ng mga Fariseo | Tanong 1: Nagpapatotoo kayo na kapag bumalik ang Panginoon sa mga huling araw, magiging tao muna Siya at darating nang palihim, at pagkatapos gumawa ng isang grupo ng mga mananagumpay, ay bababa sa publiko nang nasa mga alapaap upang magpakita sa harapan ng lahat ng tao. Ang gayong pag-uusap ay may katuturan. Ngunit sa loob ng 2,000 taon, karamihan sa mga mananampalataya sa Panginoon ay naghihintay lahat na Siya ay bumaba nang nasa mga alapaap. Madalas ding sabihin ng mga relihiyosong pastor at elder. Paano tayo magkakamali sa pamamagitan ng paghihintay alinsunod sa propesiya ng Biblia? Ang mga relihiyosong pastor at elder ay mga taong naninilbihan lahat sa Panginoon. Naghihintay silang lahat sa pagbabalik ng Panginoon sa ganitong paraan. Hindi ako naniniwala na ang nagbalik na Panginoon ay iiwanan ang lahat ng mga relihisyong pastor at elder na ito! Imposible iyon!

Sagot: Anong uri ng batayan ang mayroon kayo sa pagsabi ng isang bagay na gaya niyan? Ang sinasabi ba ninyo ay naka-ayon sa mga salita ng Panginoong Jesus? Nakabatay ba ang mga ito sa mga salita ng Diyos? Kung ang sinasabi ninyo ay ganap na nakabatay sa mga paniniwala’t imahinasyon ng tao, iyon ay hindi pagsunod sa Panginoon! Tingnan natin kung paano hinintay ng mga Fariseo ang pagdating ng Mesias. at kung bakit nila ipinako ang Panginoong Jesus sa krus. Sa una, ang mga Hudyong Fariseo ay puno ng mga paniniwala at imahinasyon pagdating sa Mesias. Nakita nila ang biblikal na propesiya: “Sapagka’t sa atin ay ipinanganak ang isang bata, sa atin ay ibinigay ang isang anak na lalake: at ang pamamahala ay maaatang sa kaniyang balikat” (Isaias 9:6). “Nguni’t ikaw, Beth-lehem Ephrata, na maliit upang lumagay sa libolibo ng Juda, mula sa iyo ay lalabas sa akin ang isa na magpupuno sa Israel; na ang pinagbuhatan niya ay mula nang una, mula nang walang hanggan” (Mikas 5:2). Batay sa mga salita ng mga propesiya ng Biblia at ng iba’t ibang pang-matagalang pantasya at pangangatwiran tungkol sa pagdating ng Mesias, tinukoy ng mga Fariseo na tiyak na tatawaging Mesias ang Panginoon at siguradong ipapanganak sa isang mayamang pamilya. Bukod doon, Magiging tulad Niya si David at magiging Hari ng Israel, pamumunuan sila upang lumaya mula sa pamamahala ng gobyernong Romano. Ganito marahil ang inisip ng karamihan sa mga Israelita. Ngunit hindi tinupad ng Diyos ang mga propesiyang ito na alinsunod sa kanilang mga paniniwala at imahinasyon, kaya sinubukang hanapan ng mga Fariseo ng lahat ng uri ng paratang ang Panginoong Jesus at binatikos at nilapastangan ang Panginoong Jesus. Kahit pa sa panahong ang Panginoong Jesus ay naghayag ng maraming katotohanan at gumawa ng maraming milagro, ganap na pinatotohanan angawtoridad at kapangyarihan ng Diyos, binalewala ng mga Fariseo kung gaano kalalima ng mga salita ng Panginoong Jesus o kung gaano kadakila ang Kanyang awtoridad. Hangga’t hindi ito tumalima sa kanilang mga paniniwala at imahinasyon, hangga’t hindi Siya ipinanganak sa isang mayamang pamilya at ang Kanyang pagpapakita ay hindi marangal at kapita-pitagan, hangga’t hindi Mesias ang Kanyang pangalan, sila ay magbabatikos at manlalaban. Dahil sa kanilang likas na pagkamuhi sa katotohanan, sa huli ay ipinako nila ang Panginoong Jesus, na naghayag ng mga katotohanan at gumanap sa gawaing pagtubos, sa krus! Mga kapatid, kasuklam-suklam ba ang mga Fariseo? Dapat ba silang isumpa! Ang mga kasalanan ng mga Fariseo sa paglaban at paghatol sa Panginoong Jesus ay puspusang ibinunyag ang kanilang likas na pagkamuhi sa katotohanan, likas na satanismong poot sa katotohanan. Ipinapakita nito na ang kanilang mga puso ay hindi tunay na naghahanap sa Mesias na magliligtas sa kanila mula sa kasalanan, ngunit sa halip ay hinahanap ang ano? Hinahanap nila ang Hari ng mga Hudyo na tutulong sa kanilang lumaya mula sa pamamahala ng gobyernong Romano, upang hindi na sila maghirap na parang mga alipin! Naniwala sila sa Diyos at inabangan ang pagdating ng Mesias dahil lamang sa gusto nilang mabigyang-lugod ang kanilang mga sariling personal na kagustuhan at protektahan ang kanilang mga katayuan. Isipin natin ang tungkol dito. Anong pagkakamali ang nagawa ng mga Fariseo sa paghihintay sa pagdating ng Mesias? Bakit sila isinumpa at pinarusahan ng Diyos? Nakakapukaw talaga ito ng isipan! Bakit nilabanan at binatikos ng mga Fariseo ang Panginoong Jesus nang siya ay lumitaw upang isagawa ang Kanyang gawain? Anong kalikasan at katangian ng mga Fariseo ang ipinakita rito? Ito ang mga problemang dapat unawain ng mga taong nananabik sa pagpapakita ng Diyos! Kung wala tayong makita sa mga problemang ito, pagdating kung gayon sa pagtanggap sa nagbalik na Panginoong Jesus, maaaring mauwi tayo sa parehong landas ng paglaban sa Diyos gaya ng mga Fariseo!

Paano naghintay ang mga Fariseo sa pagdating ng Mesias? Bakit nila ipinako sa krus ang Panginoong Jesus? Ano ba talaga ang pinagmumulan ng mga katanungang ito? Tingnan natin kung ano ang sinasabi ng Makapangyarihang Diyos! Sinasabi ng Makapangyarihang Diyos: “Gusto ba ninyong malaman kung ano ang pinag-ugatan ng pagkalaban ng mga Fariseo kay Jesus? Gusto ba ninyong malaman ang substansya ng mga Fariseo? Puno sila ng mga pantasiya tungkol sa Mesiyas. Bukod pa riyan, naniwala lang sila na darating ang Mesiyas, subalit hindi nila hinanap ang katotohanan ng buhay. Kaya nga, kahit ngayon ay hinihintay pa rin nila ang Mesiyas, sapagkat wala silang kaalaman sa daan ng buhay, at hindi nila alam kung ano ang daan ng katotohanan. Sasabihin ninyo, paano matatamo ng gayon kahangal, katigas ang ulo at kamangmang na mga tao ang pagpapala ng Diyos? Paano nila mamamasdan ang Mesiyas? Kinalaban nila si Jesus dahil hindi nila alam ang direksyon ng gawain ng Banal na Espiritu, dahil hindi nila alam ang daan ng katotohanang binanggit ni Jesus, at, bukod pa riyan, dahil hindi nila naunawaan ang Mesiyas. At dahil hindi pa nila nakita ang Mesiyas kailanman, at hindi nakasama ang Mesiyas kailanman, nagkamali silang magbigay ng walang saysay na parangal sa pangalan ng Mesiyas habang kinakalaban ang pagkatao ng Mesiyas sa anumang paraan. Ang mga Fariseong ito sa pagkatao ay mga sutil, mayayabang, at ayaw sumunod sa katotohanan. Ang panuntunan ng paniniwala nila sa Diyos ay: Gaano man kalalim ang pangangaral Mo, gaano man kataas ang Iyong awtoridad, hindi Ikaw si Cristo maliban kung Ikaw ang tinatawag na Mesiyas. Hindi ba katawa-tawa at kakatwa ang mga pananaw na ito?” (“Mamamasdan Mo ang Espirituwal na Katawan ni Jesus Kapag Napanibago Na ng Diyos ang Langit at Lupa” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Matapos basahin ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos, ang kakanyahan at pinagmulan ng paglaban ng mga Fariseo sa Panginoong Jesus sa paghihintay sa Mesias ay dapat malinaw nang lahat sa atin ngayon. Kaya tungkol sa pagtanggap sa pagbabalik ng Panginoon, kung umaasa ang tao sa kanilang mga paniniwala at imahinasyon, at naghihintay lamang tulad ng mga hangal para sa pagbaba ng Panginoon nang nasa mga alapaap, sa halip na hangarin ang katotohanan at makinig sa tinig ng Diyos, hindi ba nila tinatahak kung gayon ang parehong mapanlaban sa Diyos na landas ng mga Fariseo. Ano ang kahihinatnan nila kung gayon?

Ngayon, ang ebanghelyo ng kaharian ng Makapangyarihang Diyos ay kumakalat sa buong Mainland China ng mahigit sa 20 taon. Matagal na itong kumalat sa mga iba’t-ibang denominasyon at sekta. Sa panahong ito, dahil sa marahas na panunupil at paglusob ng pamahalaan ng CCP, na sinamahan ng propagandang kampanya ng media ng CCP, Ang Makapangyarihang Diyosay isa nang sambahayang pangalan na alam ng lahat. Kalaunan, ang lahat ng mga katotohanang ipinahayag ng Makapangyarihang Diyos at ang mga iba’t ibang video at pelikulang ginawa ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos ay unti-unting inilabas online, kumakalat sa buong mundo. May tiwala akong narinig na ng mga tao sa mga relihiyosong lipunan ang tungkol sa iba’t ibang pamamaraan ng patotoo ng Iglesia ng Makapangyarihang Diyos. Kaya maraming tao ang nagpatotoo na dumating na ang Diyos. Ganap nitong tinutupad ang propesiya ng Panginoong Jesus: “Datapuwa’t pagkahating gabi ay may sumigaw, Narito, ang kasintahang lalake! Magsilabas kayo upang salubungin siya” (Mateo 25:6). Kung gayon, bakit galit na galit pa ring binabatikos at nilalabanan ng mga pastor at elder ang gawain ng Makapangyarihang Diyos sa mga huling araw? May napakaraming propesiya tungkol sa pagbabalik ng Panginoon sa Biblia, kaya bakit sila sobrang nakatuon sa propesiya tungkol sa pagbaba ng Panginoon nang nasa mga alapaap? Bakit hindi man lang sila naghahanap kapag naririnig nilang may mga patotoo tungkol sa pagdating ng Panginoon? Bakit, kapag alam nilang inihayag ng Makapangyarihang Diyos ang maraming katotohanan at nakita ang katunayan ng gawain ng Diyos, matigas pa rin ang kanilang ulo sa pagkapit sa kanilang mga paniniwala’t imahinasyon sa paglaban at pagbatikos sa gawain ng Diyos sa mga huling araw? Mahal ba ng mga taong ito ang katotohanan at totoong inaasahan ang pagdating ng Panginoon o hindi? Sila ba ay mgamatatalinong dalaga o mga mangmang na dalaga? Kung sila ay mga matatalinong dalaga at totoong inaasahan ang pagbabalik ng Panginoon, kung gayon, kapag naririnig nila ang tinig ng Diyos at nakikita ang ebanghelyo ng kaharian na yumayabong, bakit matigas pa rin ang kanilang ulo sa pagbatikos at paglaban? Ito ba ang kanilang katapatan sa pag-asam at paghintay sa pagpapakita ng Panginoon? Ito ba ang kanilang tunay na pagpapahayag sa pagdiwang ng pagbabalik ng Panginoon? Sa huli, sa totoo lang, ang kanilang paniniwala at pag-asam sa pagbabalik ng Panginoong Jesus ay huwad, ngunit ang kanilang pag-asam na mabiyayaan at makapasok sakaharian ng langit ay totoo! Naniniwala sila sa Panginoon hindi upang mahanap nila ang katotohanan at makamit ang buhay, hindi upang makamit nila ang katotohanan at makalaya mula sa kasalanan. Ano ang pinaka pinahahalagahan nila? Ito ay kapag bababa ang Panginoon upang direkta silang kunin sakaharian ng langit at magawa nilang takasan ang paghihirap ng katawang-tao at tangkilikin ang mga pagpapala ng kaharian ng langit. Ito ang kanilang tunay na layunin sa paniniwala sa Diyos! Sabihin mo sa akin. Maliban sa kadahilanang ito, anong dahilan ang mayroon sila upang tanggihan ang Makapangyarihang Diyos, na nagpapahayag ng katotohanan upang iligtas ang sangkatauhan? Maaaring isipin iyon ng lahat. Kung mahal ng isang tao ang katotohanan at tunay na inaasam ang pagpapakita ng Diyos, paano sila kikilos kapag narinig nila na dumating na ang Panginoon? Hindi ba sila makikinig, maghahanap, makikipag-ugnayan dito? Walang taros ba silang magkakaila, magbabatikos at manlalaban? Talagang hindi! Dahil ang taong taimtim na inaasam ang pagpapakita ng Diyos at sinasalubong ang pagdating ng Diyos ay hinahanap ang tunay na pagpapakita ng liwanag, katotohanan at katuwiran na naghahari sa kanilang puso. Inaasahan nila ang pagdating ng Diyos upang iligtas ang sangkatauhan at tulungan ang mga taong ganap na makatakas sa kasalanan upang maging banal at makamit ng Diyos. Ngunit ang mga taong naghihintay lamang sa pagbaba ng Panginoon nang nasa mga alapaap pero ikinakaila at tinatanggihan ang Makapangyarihang Diyos, lalo na ang mga relihiyosong pinuno na galit na galit na binabatikos at nilalabanan ang Makapangyarihang Diyos alang-alang sa pangangalaga sa kanilang katayuan at kabuhayan- ito lahat ang mga taong hinahamak ang katotohanan at kinasusuklaman ang katotohanan. Silang lahat ay mga di-mananampalataya at mga anticristo na inilantad ng gawain ng Diyos sa mga huling araw. Matapos kumpletuhin ng nagkatawang-taong Diyos ang Kanyang gawaing pagliligtas, mahuhulog ang mga taong ito sa isang-beses-sa-isang-milyong-taon na sakuna, na umiiyak at nagngangalit ang kanilang mga ipin. Pagkatapos ay ganap na matutupad ang propesiya ng pagbaba ng Panginoon nang nasa mga alapaap upang magpakita sa publiko: “Narito, siya’y pumaparitong nasasa mga alapaap; at makikita siya ng bawa’t mata, at ng nangagsiulos sa kaniya; at ang lahat ng mga angkan sa lupa ay magsisitaghoy dahil sa kaniya” (Pahayag 1:7).

Tingnan natin kung ano ang sinasabi ng mga salita ng Makapangyarihang Diyos: “Ang mga taong ayaw tanggapin ang katotohanan, subalit pikit-matang naghihintay sa pagdating ni Jesus sa ibabaw ng puting mga ulap, ay tiyak na lalapastangan sa Banal na Espiritu, at sila ang lahing lilipulin. Hinahangad lang ninyo ang biyaya ni Jesus, at gusto lang ninyong matamasa ang napakaligayang kaharian ng langit, subalit hindi naman ninyo sinunod kailanman ang mga salitang sinambit ni Jesus, at hindi ninyo natanggap kailanman ang katotohanang ipinahayag ni Jesus pagbalik Niya sa Kanyang katawang-tao. Ano ang pinanghahawakan ninyo bilang kapalit ng katotohanan ng pagbalik ni Jesus na nasa ibabaw ng puting ulap? Ang kataimtiman ba ninyo na paulit-ulit kayong gumagawa ng mga kasalanan, at pagkatapos ay ikinukumpisal ang mga ito, nang paulit-ulit? Ano ang iaalay ninyong sakripisyo kay Jesus na nagbabalik sa ibabaw ng puting ulap? Ang mga taon ba ng pagtatrabaho na nagpapadakila sa inyong sarili? Ano ang pinanghahawakan ninyo para pagkatiwalaan kayo ng nagbalik na si Jesus? Iyon bang mayabang ninyong kalikasan, na hindi sumusunod sa anumang katotohanan?

Sinasabi Ko sa inyo, tiyak na yaong mga naniniwala sa Diyos nang dahil sa mga palatandaan ay tiyak na mga supling na daranas ng pagkawasak. Yaong mga hindi kayang tanggapin ang mga salita ni Jesus na nagbalik sa katawang-tao ay tiyak na anak ng impiyerno, mga inapo ng arkanghel, ang mga supling na sasailalim sa walang-katapusang pagkawasak. Maaaring walang pakialam ang maraming tao sa sinasabi Ko, ngunit nais Ko pa ring sabihin sa bawat tinatawag na banal na sumusunod kay Jesus na, kapag nakita ng sarili ninyong mga mata si Jesus na bumababa mula sa langit sa ibabaw ng puting ulap, ito ang magiging pagpapakita sa publiko ng Araw ng pagkamatuwid. Marahil ay magiging panahon iyan ng katuwaan sa iyo, subalit dapat mong malaman na ang oras na nasaksihan mong bumaba si Jesus mula sa langit ang iyon ring oras ng pagbaba mo sa impiyerno para parusahan. Ibabadya nito ang pagtatapos ng plano sa pamamahala ng Diyos, at mangyayari kapag ginantimpalaan ng Diyos ang mabubuti at pinarusahan ang masasama. Sapagkat ang paghatol ng Diyos ay nagwakas na bago pa makakita ng mga palatandaan ang tao kapag pagpapahayag lamang ng katotohanan ang naroon. Yaong mga tumatanggap sa katotohanan at hindi naghahanap ng mga palatandaan, at sa gayo’y napadalisay na, ay nakabalik na sa luklukan ng Diyos at nakapasok na sa yakap ng Maylalang. Yaon lamang mga nagpupumilit sa paniniwala na ‘Ang Jesus na hindi nakasakay sa puting ulap ay isang huwad na Cristo’ ang sasailalim sa walang-katapusang kaparusahan, sapagkat naniniwala lamang sila sa Jesus na nagpapakita ng mga palatandaan, ngunit hindi kinikilala ang Jesus na nagpapahayag ng malupit na paghatol at pinapakawalan ang tunay na daan ng buhay. Kaya maaari lamang na harapin sila ni Jesus kapag hayagan Siyang bumalik nang nasa ibabaw ng puting ulap. Masyado silang sutil, masyadong tiwala sa sarili, masyadong mayabang. Paano gagantimpalaan ni Jesus ang mga gayong mababang-uri?” (“Mamamasdan Mo ang Espirituwal na Katawan ni Jesus Kapag Napanibago Na ng Diyos ang Langit at Lupa” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao).

mula sa iskrip ng pelikulang Basagin ang Sumpa