Hindi ba’t napaalalahanan Ko na kayo? Huwag nangangamba; hindi lang kayo nakikinig sa Akin, mga gayong walang pakundangang tao! Kailan ninyo makakayang maunawaan ang Aking puso? Araw-araw mayroong bagong kaliwanagan, araw-araw mayroong bagong liwanag. Ilang beses na ninyong naunawaan ito para sa inyong mga sarili? Hindi ba’t Ako mismo ang nagsabi sa inyo? Wala pa rin kayong kibo tulad ng mga kulisap na gagalaw lang kapag sinundot, pero hindi ninyo makayang magkusang makipagtulungan sa Akin, magpakita ng pagsaalang-alang sa Aking pasanin. Nais Kong makita lahat ng inyong masisigla at magagandang ngiti, makita ang masugid at masiglang ugali ng Aking mga anak, pero hindi Ko magawa. Sa halip, kayo ay mahina ang isip, mangmang, at hangal. Dapat magkusa kayong maghanap. Matapang na magtaguyod! Buksan lang ang inyong mga puso at hayaan Akong mabuhay sa loob ninyo. Maging maingat at mapagbantay! Manlilinlang ang ilang tao sa iglesia at dapat masyado ninyong binibigyang diin palagi ang mga salitang ito, baka maapektuhan ang mga buhay ninyo o dumanas ng ilang kalugihan. Makatitiyak kayo, hanggat mayroon kayong katapangang manindigan at magsalita para sa Akin, papasanin Ko ang lahat ng pasaning ito at palalakasin ka! Hanggat pinalulugod mo ang puso Ko, palaging ipakikita Ko sa’yo ang Aking ngiti at Aking kalooban. Hanggat mayroon kang matibay na gulugod at isinasabuhay ang disposisyon ng anak na lalaki, Ako’y susuporta sa’yo at ilalagay ka sa isang mahalagang katayuan.